Καλημέρα μας. Ο τίτλος της στήλης της Κυριακής δεν μπορούσε να είναι πιο εύστοχος. Για όσους δεν τον θυμούνται, ήταν «Κόντρα στο “ΠΑΠ”, κόντρα στο Sinsheim, στήριξη στο Λονδίνο». Η ΑΕΛ στο «Παπαδόπουλος» κέρδισε, η Μάιντς στο Sinsheim κέρδισε και η Γουέστ Χαμ στο Λονδινό μας πλήρωσε μόλις από το 17’ με την πρώιμη πληρωμή, ενώ εκεί όσοι δεν είχαν τέτοια προσφορά από την στοιχηματική τους εταιρεία, πολύ πιθανόν στο 3-0 που έγινε λίγο αργότερα να πήρατε ένα πολύ καλό cash out. Την ΑΕΛ δεν την πόνταρα στην στήλη αλλά ξέρω αρκετούς φίλους που την επέλεξαν, ενώ Μάιντς και Γουέστ Χαμ μας έδωσαν μια πολύ χρήσιμη δυάδα αλλά και ως μονά. Πήραμε πίσω 202 μονάδες ακριβώς εκεί που έπρεπε, πριν από την διακοπή για τις εθνικές ομάδες.
Ας μιλήσουμε για Εθνική
Αρχίζει σήμερα η πρώτη αγωνιστική για τα προκριματικά του Mundial 2022. Η εθνική μας ομάδα βρίσκεται στον 8ο όμιλο μαζί με Ρωσία, Σλοβακία, Μάλτα, Κροατία, Σλοβενία. Δυστυχώς στους τελευταίους της αγώνες η Εθνική μας δεν ήταν καθόλου καλή και δεν έδωσε κανένα σημάδι αλλαγής. Η «Νέα αρχή» και κάτι τέτοια που η Κυπριακή Ομοσπονδία Ποδοσφαίρου πέρασε ως μήνυμα δεν έγιναν ποτέ. Φέραμε καινούριο προπονητή για να αναλάβει ένα μακροχρόνιο πλάνο και επειδή απέτυχε στο Nations League τον διώξαμε, άρα μακροχρόνιο πλάνο… πάππαλα.
Πάμε ξανά για ακόμα μία νέα αρχή. Ακόμα λίγο θα μας λένε κάθε μέρα είναι μια νέα αρχή. Στον πάγκο πλέον ο κύριος Νίκος Κωστένογλου. Με όλο τον σεβασμό προς το πρόσωπο του νέου μας προπονητή και με την ευχή να πετύχει όσα κανείς άλλος, αλλά προσωπικά όταν θες να πετύχεις κάτι καλύτερο και κάτι νέο πρέπει στην θέση του προπονητή να βάζεις τους καλύτερους. Το βιογραφικό του κυρίου Κωστένογλου δεν έχει αποδείξει κάτι τέτοιο και όλο αυτό φάνηκε από τις αντιδράσεις του κόσμου. Έξω στον κόσμο σχεδόν κανείς πλέον δεν ασχολείται με την Εθνική μας ομάδα και αυτό είναι κρίμα. Αλλά ο κόσμος έχει δίκαιο που δεν ασχολείται. Το καλύτερο όλων είναι ότι αλλάζουμε προπονητές και παίχτες αλλά ποτέ δεν άλλαξαν αυτοί που τους επιλέγουν, αυτοί που έχουν όλη την ευθύνη και αυτό είναι μέρος της κουλτούρας μας, είναι στο DNA μας να φταίνε πάντα οι άλλοι.
Υπάρχουν ταλέντα στο νησί, υπάρχουν παίκτες που δουλεύουν αλλά όπως μου είπε και σε ένα σεμινάριο ο προπονητής της Σάλζμπουργκ, Jesse Marsch, ότι ένα νέο παιδί με ταλέντο θέλει δουλειά και κότσια για να παίξει αλλά εμείς οι προπονητές πρέπει να έχουμε περισσότερα κότσια για να του δώσουμε την ευκαιρία. Εδώ υστερούμε πολύ σε αυτό. Οι άνθρωποι που είναι υπεύθυνοι για αυτά παραμένουν εκεί, εκεί θα παραμείνουν, θα μας πουλάνε το «πάμε για νέα αρχή» για μακροχρόνια πλάνα που μάλλον τα μετράνε με το δευτερόλεπτο και για αυτό τους φαίνονται μακροχρόνια. Μακροχρόνιο πλάνο λίγων μηνών έχω δει μόνο σε πρόγραμμα διατροφής, όχι στο ποδόσφαιρο.