Αφιέρωμα K-League Ν.Κορέας 2020 (Preview)

Οι μνηστήρες του τίτλου

Πρώτο φαβορί για την κατάκτηση του τίτλου η Jeonbuk Hyundai Motors FC, η οποία ζει την περίοδο της κυριαρχία της στη χώρα. Αυτό μαρτυρούν οι τρεις σερί κατακτήσεις του τίτλου, αλλά και οι 5 στις 6 τελευταίες σεζόν. Πάντως, πέρυσι κατέκτησε ανέλπιστα και στην διαφορά τερμάτων τον τίτλο από την Ουλσάν, που πριν την τελευταία αγωνιστική προπορευόταν με τρεις πόντους στη βαθμολογία. Η περυσινή επιτυχία κράτησε στον πάγκο τον γνωστό από το πέρασμά του από την ΑΕΚ, Πορτογάλο τεχνικό, Ζοσέ Μοράις (αναδείχτηκε κορυφαίος τεχνικός της σεζόν). Αυτή θα είναι και η 2η σεζόν του στον πάγκο της ομάδας. Εμφανείς οι απώλειες στο μεσοεπιθετικό κομμάτι, καθώς σε σύγκριση με πέρυσι έχασε τρεις εκ των τεσσάρων κορυφαίων σκόρερ της (Ρικάρντο Λόπες, Κιμ Σιν Γουκ και Μουν Σέον Μιν οι οποίοι σκόραραν μαζί 44 τέρματα συνολικά) και φαίνεται πως δεν τους αντικατέστησε επαρκώς. Μόνο η προσθήκη του περυσινού mvp της Ulsan Hyundai, Κιμ Μπο Κιουνγκ (13 γκολ σε 35 εμφανίσεις και 9 ασίστ) φαντάζει ιδανική για την (περυσινή) κορυφαία επίθεση της χώρας. Βέβαια, συνεχίζει να διαθέτει στο ρόστερ της αρκετούς αξιόλογους ποδοσφαιριστές και πολλά ταλέντα.

Δεύτερο φαβορί για τον τίτλο η Ulsan Hyundai που πέρυσι κυριολεκτικά αυτοκτόνησε, χάνοντας τον τίτλο την τελευταία αγωνιστική των πλέι οφ όπου χρειαζόταν μόλις έναν πόντο για να τον κατακτήσει. Αντ’ αυτού, γνώρισε την συντριβή με 1-4 εντός έδρας από την μισητή Pohang Steelers, γεγονός που χάρισε τον τίτλο στην Jeonbuk που εκείνη την ώρα κέρδιζε με 1-0 την Gangwon. Στον πάγκο της από τον Δεκέμβριο του 2016 ο λάτρης της τακτικής Κιμ Ντο Χουν. Ο Κιμ αν και στο τελευταίο έτος του συμβολαίου του έχει ως στόχο -έχοντας μάθει από τα λάθη της περυσινής σεζόν- να επαναφέρει τον τίτλο στην Ουλσάν μετά από 15 χρόνια (το 2005 κατέκτησε για τελευταία φορά το πρωτάθλημα) και σαφέστατα έχει ελπίδες για να τα καταφέρει. Σε αυτό θα έχει ως συμπαραστάτη την επιστροφή της ομάδα στη φυσική της έδρα. Η κυριότερη απώλειά της είναι ο περυσινός mvp Κιμ Μπο Κιουνγκ που μετακόμισε στην άμεση αντίπαλό της για τον τίτλο, αλλά απέκτησε παίκτες χρήσιμους σε όλες τις γραμμές, γεγονός που δίνει περισσότερες λύσεις στο ρόστερ της.

Η FC Seoul πέρυσι τερμάτισε στην 3η θέση της βαθμολογίας και πήρε το εισιτήριο για τα προκριματικά του Champions League Ασίας, από τα οποία πέρασε τελικά στους ομίλους. Αποτελεί την ομάδα που αμφισβήτησε το 2016 την κυριαρχία της Jeonbuk Hyundai Motors FC κατακτώντας τον τίτλο του πρωταθλητή. Στον πάγκο της βρίσκεται από τα τέλη του 2018 ο Τσόι Γιουνγκ Σου και με τα κατορθώματά του έχει ανεβάσει επίπεδο την ομάδα που φέτος δείχνει ικανή να μπει σφήνα στο δίδυμο της κορυφής. Το ρόστερ ενισχύθηκε σε σημαντικό βαθμό, συν τοις άλλοις παρέμεινε ο Σέρβος φορ Πέσιτς (10 γκολ) και με τη δύναμη του κόσμου της (πέρυσι ήταν η ομάδα που έκοψε τα περισσότερα εισιτήρια) έχει τα φόντα τουλάχιστον για να προσπαθήσει.

Με στόχο τα πλέι οφ

Η Gangwon FC παρότι πραγματοποίησε ένα κάκιστο φίνις κατόρθωσε να πάρει μέρος στα πλέι οφ (6η θέση), χάρη στη διαφορά τερμάτων. Στα πλέι οφ είχε σχεδόν αδιάφορη παρουσία, αλλά οι 50 πόντοι που συγκέντρωσε αποτελεί τον καλύτερο απολογισμό της τελευταίας τριετίας, στην οποία βρίσκεται στην μεγάλη κατηγορία. Ο Κιμ Μπιουνγκ Σου βρίσκεται σχεδόν δύο χρόνια στο τιμόνι της και είναι λάτρης του επιθετικού ποδοσφαίρου (πέρυσι ήταν η ομάδα με τον 3ο μεγαλύτερο μέσο όρο τερμάτων και πρόπερσι η 2η). Απέκτησε παίκτες που γνωρίζουν καλά το πρωτάθλημα και αυτό θα τη βοηθήσει να εκπληρώσει τους στόχους της (πλέι οφ). Αξιοσημείωτο ότι στο ρόστερ της διαθέτει μόλις έναν ξένο (Ιάπωνας).

Η Pohang Steelers έχασε στο νήμα πέρυσι την 3η θέση και τα προκριματικά του Champions League, καθώς τερμάτισε στην 4η θέση για 2η συνεχόμενη σεζόν. Ωστόσο, το φώτο φίνις της άφησε γλυκιά γεύση καθώς την τελευταία αγωνιστική στέρησε τον τίτλο από την μισητή Ulsan Hyundai κερδίζοντάς την με 4-1 εκτός έδρας. Τελευταίος της τίτλος το 2013, ενώ έκτοτε δεν κατόρθωσε ξανά έστω να τον διεκδικήσει. Σπουδαία απώλεια ο βιρτουόζος Βραζιλιάνος εξτρέμ Βάντερσον που μετακόμισε στην Ιτιχάντ Κάλμπα και πέρυσι ήταν ο πρώτος σε γκολ (15) και ασίστ (9), ενώ στα μέσα της περασμένης σεζόν έχασε και τον φορ Κιμ Σέουνγκ Ντάε (38/8). Παρόλα αυτά, οι παραμονές των Ιλιουτσένκο (φορ) και Παλόσεβιτς (μέσος), σε συνδυασμό με τις προσθήκες των Μπράντον Ο’Νιλ (μέσος, Σίδνεϊ) και Μάνουελ Παλάσιος (εξτρέμ, 11 γκολ με την Anyang στη 2η κατηγορία) τις παρέχουν τρομερή ποιότητα από την μέση και μπροστά. Τέλος, οι άνθρωποί της ποντάρουν πολλά στις ικανότητες του 48χρονου τεχνικού της Κιμ Κι Ντονγκ που θεωρείται ως ένας από τους ανερχόμενους τεχνικούς της χώρας.

Αποχώρησαν οι αρχιτέκτονές τους

Η Daegu FC είναι μία από τις ανερχόμενες δυνάμεις του Κορεάτικου ποδοσφαίρου, αν κρίνουμε από τις κινήσεις της κυρίως τα τρία τελευταία έτη. Η μεγαλύτερη στιγμή της ήταν η κατάκτηση του Κυπέλλου το 2018, ενώ εδώ και λίγο καιρό διαθέτει καινούργιο γήπεδο. Ο κόσμος της δείχνει την στήριξή του, καθώς πέρυσι ήταν η 3η κατά σειρά ομάδα με τα περισσότερα κομμένα εισιτήρια. Κατέκτησε την 5η θέση, την καλύτερη της ιστορίας της, έχοντας επιδείξει πολύ καλή εικόνα. Είναι δεδομένο πως θα παλέψει για τα πλέι οφ, αν και οι απώλειες σημαντικών γραναζιών αλλά και η μη ανανέωση του τεχνικού Αντρέ Γκασπάρ (φωτό) με τον οποίο πέτυχε όλα τα παραπάνω, καθιστούν αμφίβολη την συμμετοχή της σ’ αυτά.

Στην επιστροφή της στη μεγάλη κατηγορία η Seongnam FC πέτυχε τον στόχο της σωτηρίας σχετικά εύκολα, έχοντας απόσταση 12 πόντων από τα μπαράζ υποβιβασμού. Παρότι αποτελεί την ομάδα με τους περισσότερους τίτλους στην χώρα (μαζί με την Jeonbuk Hyundai Motors FC), 7 τον αριθμό, τα τελευταία χρόνια βρίσκεται στην αφάνεια. Ο τελευταίος της τίτλος ήταν το 2006, ενώ το 2009 τον διεκδίκησε για τελευταία φορά. Ο στόχος παραμένει ο ίδιος, μία σεζόν δίχως παρατράγουδα, αλλά ξεκινά με ένα μειονέκτημα σε σύγκριση με πέρυσι, καθώς αποχώρησε στα τέλη Δεκεμβρίου ο άνθρωπος που την ανέβασε κατηγορία και πέτυχε την εύκολη παραμονή. Τα κλειδιά δόθηκαν σε έναν άπειρο (1η προπονητική εμπειρία) και αυτό εγκυμονεί κινδύνους.

Το ερωτηματικό

Η Suwon Samsung Bluewings έρχεται από κακή σεζόν, καθώς απέτυχε να μπει στα πλέι οφ (μόλις 2η φορά στις 9 τελευταίες σεζόν). Τα τελευταία χρόνια φημίζεται για τις Κυπελλικές της πορείες, καθώς πέρυσι κατέκτησε για 2η φορά στις 4 τελευταίες σεζόν το Κύπελλο (τις άλλες δύο έφτασε ως τα ημιτελικά) και γλύκανε κάπως τη σεζόν. Ο στράικερ Ταγκάρτ (φωτό) γέμισε με γκολ τις αντίπαλες εστίες και κατέκτησε τον τίτλο του πρώτου σκόρερ, πετυχαίνοντας περισσότερα από τα μισά της τέρματα στην κανονική διάρκεια του πρωταθλήματος (20). Η παραμονή του προσφέρει εύκολη λύση στα γκολ, αλλά δυστυχώς γι’ αυτούς ένας κούκος δεν φέρνει την άνοιξη.

Η καταδικασμένη

Η Sangju Sangmu είναι -για τελευταία σεζόν- η ομάδα του στρατού, καθώς από του χρόνου θα αναγκαστεί να δημιουργήσει δική της ομάδα. Ομάδα του στρατού σημαίνει πως το ρόστερ της αποτελείτε από στρατιώτες ποδοσφαιριστές που στα 2 χρόνια της θητείας τους αγωνίζονται εκεί μέχρι να τελειώσουν τον στρατό και να επιστρέψουν στις κανονικές τους ομάδες (όπως συμβαίνει με τον Μουν Σέον Μιν της Jeonbuk Hyundai Motors FC). Πέρυσι η σεζόν θεωρήθηκε επιτυχής, παρότι έχασε τα πλέι οφ στο νήμα. Εντούτοις, η φετινή είναι εντελώς διαφορετική καθώς με τη φυγή του στρατού έχει αποφασιστεί ακόμα και αν καταφέρει να παραμείνει, του χρόνου να αγωνίζεται στη δεύτερη κατηγορία. Αυτό φυσικά επηρεάζει και τις υπόλοιπες ομάδες, καθώς εάν στο τέλος της σεζόν, η ομάδα του στρατού είναι τελευταία τότε θα υποβιβαστεί μόνο αυτή και η προτελευταία θα παίξει μπαράζ. Σε διαφορετική περίπτωση, θα πέσει η ίδια και αυτή που θα τερματίσει τελευταία. Εχοντας το μέλλον της προδιαγεγραμμένο, αναμένουμε μία σεζόν δίχως άγχος, κάτι που την μετατρέπει σε αρκετά επικίνδυνη, ειδικά με το καλό (για τα δεδομένα) ρόστερ που διαθέτει.

Η μάχη της σωτηρίας

Η Incheon United είναι ομάδα με σχετικά μικρή ιστορία, καθώς δημιουργήθηκε το 2003. Βέβαια, από το 2004 που αγωνίζεται στην πρώτη κατηγορία έχει κατορθώσει (για κατόρθωμα πρόκειται) να μην πέσει ποτέ! Ετσι και πέρυσι, σώθηκε (πάλι) στο παρά ένα έχοντας μόλις έναν πόντο περισσότερο από την προτελευταία ομάδα που έπαιξε στα μπαράζ. Σημείο κατατεθέν της στην επίθεση ο επιθετικός Στέφαν Μουγκόσα (φωτό) που πέρυσι σκόραρε 14 φορές σε 32 αγώνες. Ομάδα με σημαντική βάση οπαδών (6η σε εισιτήρια), πλέον με νέο τεχνικό (άπειρο) και ρόστερ που δείχνει πως για άλλη μία σεζόν θα παλέψει σκληρά για να παραμείνει στην κατηγορία.

Η Gwangju FC είναι νεοφώτιστη, καθώς ανέβηκε κατηγορία (ως πρωταθλήτρια) μετά από δύο σεζόν. Ιδρύθηκε μόλις το 2010 και ως εκ τούτου δεν έχει προλάβει να αφήσει το στίγμα της στην κατηγορία. Η καλύτερή της θέση ήταν το 2016 (8) και όπως όλα δείχνουν ούτε φέτος θα καταφέρει κάτι καλύτερο. Στόχος η παραμονή, το θετικό είναι ότι δεν έχασε κάποιον σημαντικό παίκτη ενώ προχώρησε σε 2-3 καλές προσθήκες (ένας από αυτούς ο στράικερ Μάρκος Ουρένα από την Αλαχουλένσε της Κόστα Ρίκα) που θα τη βοηθήσουν για να πετύχει τον στόχο της.

Τέλος, άλλη μία νεοφώτιστη η Busan Ipark που ανέβηκε στη μεγάλη κατηγορία μέσω των μπαράζ, εφόσον τερμάτισε στην 2η θέση της 2ης κατηγορίας, έξι πόντους πίσω από την πρωτοπόρο Gwangju FC. Η ομάδα με την καλύτερη επίθεση της κατηγορίας. Θιασώτης του επιθετικού ποδοσφαίρου ο τεχνικός της Τζο Ντουκ Τζάε (πέρυσι ήταν η ομάδα με τον μεγαλύτερο μέσο όρο τερμάτων στα παιχνίδια της). Κυριότερη απώλεια ο επιθετικός Νοβότνι (12 γκολ). Στη θέση του αποκτήθηκε ο Βραζιλιάνος Τζόναταν Ρέις που ήρθε από την Ταϊλάνδη. Επίσης, απέκτησε τον ταλαντούχο Βραζιλιάνο επιθετικό Βιντεσίνκο που πέρυσι έκανε καλή σεζόν στη δεύτερη κατηγορία και σκόραρε 9 τέρματα με τη φανέλα της Ansan Greeners. Γενικά, ρόστερ δίχως διαφορές από το περυσινό, κάτι που την κατατάσσει σε μειονεκτική θέση σε σύγκριση με τις ανταγωνίστριες της.

Νέος τρόπος διεξαγωγής

Το πρωτάθλημα αποτελείται από 12 ομάδες. Σύμφωνα με τα περυσινά δεδομένα θα έπρεπε να διεξαχθούν 3 γύροι των 11 αγωνιστικών (δηλαδή 33 αγωνιστικές), συν τα πλέι οφ (5 αγωνιστικές).

Εντούτοις, καθώς η έναρξη του πρωταθλήματος πήρε αναβολή δύο μηνών λόγω κορωνοϊού, θεωρήθηκε απαραίτητο να μειωθούν οι αγωνιστικές ώστε να ολοκληρωθεί το πρωτάθλημα στην ώρα του.

Ετσι, τελικά αποφασίστηκε στην κανονική διάρκεια της περιόδου να πραγματοποιηθούν δύο γύροι των 11 αγωνιστικών (22 αγωνιστικές) και μετέπειτα τα πλέι οφ (5 αγωνιστικές). Στην ουσία, δηλαδή, μιλάμε για συνολικά 27 αγώνες.

Οσον αφορά τα πλέι οφ, μετά την ολοκλήρωση της κανονικής περιόδου οι ομάδες θα χωριστούν σε δύο γκρουπ για την ανάδειξη του πρωταθλητή αλλά και της ομάδας ή των ομάδων που θα υποβιβαστούν (διαβάστε εδώ). Οι πρώτες έξι της βαθμολογίας θα απαρτίζουν το πρώτο και οι 6 τελευταίες το δεύτερο γκρουπ.